Een teruglevermeter is verplicht voor zonnestroominstallatie’s die op het openbare net worden aangesloten. De meter bepaalt hoeveel elektriciteit aan het net is geleverd, zodat het teruglevertarief correct kan worden berekend. Er is echter een alternatief voor de teruglevermeter en extra meters die nuttig kunnen zijn. Lees hier meer!
Teruglevermeter in het PV-systeem: functie en vereisten
Wie een fotovoltaïsch systeem exploiteert, heeft naast de elektriciteitsmeter die men gewoonlijk in een particulier huishouden aantreft nog andere meters nodig – waaronder de teruglevermeter. De teruglevermeter van een PV-systeem bepaalt hoeveel elektriciteit aan het net wordt geleverd en is daarom een voorwaarde voor het ontvangen van het teruglevertarief. Bovendien is de installatie van de meter ook een verplichting volgens de Wet op hernieuwbare energiebronnen (EEG). Hier volgt een overzicht van de mogelijkheden om een elektriciteitsmeter te gebruiken voor teruglevering.
Waarom de teruglevermeter verplicht is voor eigenaars van PV-systemen
De Wet Hernieuwbare Energiebronnen (EEG) voorziet onder meer in een teruglevertarief voor de exploitatie van fotovoltaïsche systemen. Wie een PV-systeem exploiteert, kan zelf beslissen of de opgewekte zonnestroom aan het openbare net wordt geleverd of voor eigen verbruik wordt gebruikt. Hoewel het zinvol is om bij een particulier PV-systeem te streven naar een zo hoog mogelijk zelfverbruik, zal het in de praktijk zelden mogelijk zijn om niet 100% van de tijd elektriciteit aan het net te leveren.
Daarom moet het PV-systeem worden uitgerust met een teruglevermeter. Uitzonderingen zijn zogenaamde stand-alone systemen, die volledig autonoom werken en niet op het elektriciteitsnet zijn aangesloten. Deze hebben geen elektriciteitsmeter nodig voor de teruglevering van zonnestroom.
Voor alle andere PV-systemen bepaalt de teruglevermeter hoeveel van de opgewekte zonnestroom aan het openbare net is geleverd. Het feed-in tarief wordt dan op deze basis berekend. Het betaalde bedrag komt overeen met een vast bedrag per kilowattuur, dat wordt vastgesteld aan de hand van de maand en het jaar van ingebruikname van het systeem.
Zonnestroominstallatie teruglevermeters te koop of te huur
Exploitanten van fotovoltaïsche systemen kunnen een teruglevermeter huren of kopen. Huren is een veel voorkomende variant: de exploitant krijgt de PV teruglevermeter van de netbeheerder tegen een vergoeding. Het voordeel: in deze vergoeding zijn de kosten voor onderhoud en de (verplichte) regelmatige ijking al inbegrepen.
Het is echter ook mogelijk om zelf de teruglevermeter voor het PV-systeem te kopen. Ondanks de hogere aankoopprijs is dit op de lange termijn de goedkopere optie – de huur is immers elk jaar verschuldigd. De exploitant van het PV-systeem moet dan echter ook de kosten voor onderhoud en ijking dragen. Een ander risico: als de fotovoltaïsche teruglevermeter verkeerd meet, bijvoorbeeld omdat het onderhoud of de ijking werd verwaarloosd, vervalt het recht op het teruglevertarief. In dat geval is de beheerder van het systeem aansprakelijk.
Belangrijk: In beide gevallen moet de installatie van de PV-voedingsmeter voldoen aan de Technische Aansluitvoorwaarden (TAB) voor aansluiting op het laagspanningsnet. Bij twijfel moet je een specialist raadplegen. De installatie kun je het beste overlaten aan een elektricien.
De bidirectionele meter: alternatief voor de PV-teruglevermeter
De teruglevermeter voor het PV-systeem heeft als nadeel dat hij meestal in de elektriciteitskast wordt geïnstalleerd, waar toch al niet veel ruimte is – soms kan daar helemaal geen extra meter worden ondergebracht. De elektriciteitskast bevat al de leveringsmeter, die in elk huishouden aanwezig is: hij meet hoeveel elektriciteit er uit het elektriciteitsnet wordt verbruikt. De vastgestelde waarde vormt de basis voor de jaarlijkse elektriciteitsrekening.
Als alternatief voor de PV teruglevermeter kan ook een bidirectionele meter, ook wel “2-weg meter” genoemd, worden gebruikt. Deze combineert de voedingsmeter en de teruglevermeter van het PV-systeem in één apparaat en is dus ruimtebesparend. Het bepaalt beide waarden – voor gekochte en ingevoerde elektriciteit – en geeft ze ter lezing weer.
Een bidirectionele meter kun je ook tegen betaling huren van de netbeheerder of zelf aanschaffen. De vergoedingen voor het huren bedragen momenteel ongeveer 40 € per jaar, en ook hier zijn de kosten voor onderhoud en ijking inbegrepen. Een nadeel is echter dat de meter vervangen zou moeten worden als je van elektriciteitsleverancier verandert – hij is immers van de oude leverancier. Aan de andere kant kun je een gekochte bidirectionele meter behouden, zelfs als je van elektriciteitsleverancier verandert.
Belangrijk: Als je voor het fotovoltaïsche systeem een tweewegmeter gebruikt in plaats van een teruglevermeter, zorg er dan voor dat het een zogenaamde “salderingsmeter” is. Dit is belangrijk zodat de zonnestroom ook het hoogste economische voordeel oplevert. Dat komt omdat een PV-systeem alleen enkelfasige elektriciteit produceert, terwijl de verbruikers driefasige elektriciteit van het net gebruiken. Het is dus niet onmogelijk dat zonnestroom in één fase tegen een lage vergoeding aan het net wordt geleverd, terwijl in een andere fase dure elektriciteit aan het net wordt onttrokken. Een salderingsmeter verrekent alle elektriciteitsstromen met elkaar, ongeacht de fase, wat betekent dat, ook wiskundig gezien, alleen elektriciteit aan het net wordt onttrokken als er niet genoeg zonne-energie beschikbaar is.
Last but not least is het mogelijk om naast de teruglevermeter van een PV-systeem een opbrengstmeter te installeren. Terwijl de teruglevermeter alleen de aan het net toegevoerde elektriciteit telt, bepaalt de opbrengstmeter de totale door het systeem opgewekte elektriciteit. Er is echter geen verplichting voor zo’n meter, en moderne omvormers nemen de functie van een opbrengstmeter meestal al over.
